Metoda Ruchu Rozwijającego (MRR) stosowana jest przede wszystkim w celu wspomagania psychoruchowego dzieci. Głównym jej założeniem jest rozwijanie za pomocą ruchu świadomości własnego ciała o otaczającej nas przestrzeni, usprawnianie ruchowe, dzielenie przestrzeni z innymi osobami oraz nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu za pomocą ruchu i dotyku.
Udział w tych zajęciach wpływa stymulująco na rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy dziecka.*
W metodzie Sherborne można wyróżnić kilka kategorii ćwiczeń:
- Ćwiczenia prowadzące do poznania siebie i własnego ciała (świadomość własnej osoby, ciała)
- Ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i budować poczucie bezpieczeństwa w swoim otoczeniu (świadomość przestrzeni)
- Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu oraz współpracę z partnerem i grupą (świadomość innych osób i kontakt z nimi):
- oparte na relacji „z”
- oparte na relacji „przeciwko”
- oparte na relacji „razem”
Charakterystyczne dla pracy tą metodą jest powtarzanie doświadczenia poszczególnych ćwiczeń wiele razy, dzieci są włączane stopniowo w przygotowywanie do zajęć, wykonywanie określonych czynności np. powitania, przygotowania sali itp., zagadnienia są przerabiane tak długo, aż dzieci je opanują.
Aktywności zaplanowane na zajęciach w m‑cu listopadzie i ich cele:
-zwijanie i rozwijanie ciała (pary, indywidualnie) – ciało w przestrzeni, komunikacja wzrokowa, naprzemienność, naśladowanie, skupianie uwagi
- jeżdżenie na pośladkach – badanie przestrzeni, nawiązywanie kontaktu wzrokowego, dynamika
- ciągnięcie za nogi- rozwijanie zaufania do partnera
- przepychanie się plecami – kontakt fizyczny
- ślizg na plecach, brzuchu – świadomość ciała, przebywanie w grupie, uwaga, uświadamianie sobie obecności innych
- wożenie na kocach – radość, relaks, dynamika ruchu
*M.Bogdanowicz D.Okrzesik „Opis i planowanie zajęć wg.Metody Ruchu Rozwijającego W.Sherborne” , wyd.Harmonia ‚Gdańsk 2016